Wypociny Wilczycy

A więc tak... Wilczycy się wiersze zachciało pisać (łolaboga, dawaj łopate synek!). Wrzucam, by poznać opinię ludu, bo a nóż widelec się spodoba (w co wątpię, ale warto spróbować)

Czy jestem Biały, czy jestem Czarny
A może... To nie jestem Ja
To wiatr ten, mocarny
Świszcze w trawach za dnia

Porywa twe włosy miękkie jak jedwab
I choć na nim się nie poznasz
To on i tak powie : ,,tylko mnie nie złap"
Figlarnie uśmiechnie się do Ciebie
A wtedy, poczujesz się jakbyś był w niebie

Na skrzydłach nadziei polecisz pod chmury
Zaś wtedy zostawisz za sobą ten świat ponury
Pełen trosk i smutków
Nas - społeczeństwa wyrzutków

(lekko edytowałam)

Na poezji nie znam się w ogóle, ale powiem Ci, że mi się podoba

Podoba mi się, ma taki klimat...