Przystań Ocalenie

Nie mam bladego pojęcia, czy ten dział jest odpowiedni dla tego typu stron, ale jeżeli wstawiamy już strony dotyczące pomocy na rzecz poszkodowanych, ośmielam się stworzyć wątek na temat najbliższej mojego dawnego miejsca zamieszkania organizacji pomagającej katowanym zwierzętom.

[ Przystań Ocalenie ] pierwotnie była schroniskiem dla koni, które były przeznaczone na rzeź lub też były wykorzystywane do ciężkiej, katorżniczej, wycieńczającej pracy. Wolontariusze organizacji starają się wykupić każdego konika, na którego ich stać. Nieustannie potrzebują pieniędzy oraz różnych materiałów, niezbędnych do pielęgnacji i rekonwalescencji zwierząt.

Obecnie "Przytulisko" jest miejscem, w którym przebywają różne zwierzaki, nie tylko konie, jest tam dość dużo zwierząt uratowanych przed eksperymentami laboratoryjnymi.

Ten link jest skierowany przede wszystkim do osób zamieszkujących Górny Śląsk, okolice Pszczyny, Tychów, itd. Każdy jednak może przyczynić się do poprawy sytuacji zwierząt w tym schronisku oraz ratowania kolejnych, niezależnie od położenia geograficznego

Mieszkam trochę za daleko, ale postaram się namówić rodziców na przekazanie 1%podatku. Chociaż o ile dobrze pamiętam przekazujemy na pegasusa.
Tam jest tyle biednych koni! Przeglądałam tą stronę i omal się nie popłakałam . Prawie przy co drugim zwierzaku pali się "świeczka" .

Ważny jest nie tylko 1% podatku. To jest kwota, którą przekazuje się raz do roku. Można wpłacać pieniądze na konto organizacji, a rzeczy przekazywać na adres skrytki pocztowej. Nie podają rzeczywistego adresu ze względu na próby kradzieży koni przez handlarzy, dlatego też jest podana skrytka pocztowa.

Moim ulubiony konikiem mimo, że nie miałam okazji go poznać, był źrebaczek Karuś. Umarł ze względu na zniekształcenie płuc, serca i innych organów wewnętrznych. Konik urodził się z przykurczem ścięgien przednich nóżek i przez wiele miesięcy tylko leżał, stąd te znieksztłacenia. Nie widząc nigdy źrebaczka na oczy, pokochałam go i postanowiłam uwiecznić go na papierze. Rysunek przekazałam schronisku, niech przynosi mu szczęście

Dusiu, z racji tego, że wspomagam tą organizację, co jakiś czas dostaję od niej jakiś upominek. W tym upominku prawie zawsze jest film, przedstawiający wszystkie zwierzaki schroniska, cele organizacji i oczywiście fragmenty scen z targowisk końskich oraz rzeźni... Nie było takiego momentu, żebym nie płakała, oglądając ten fragment filmu . Za pierwszym razem dostałam ataku histerycznego płaczu, widząc, jak rzeźnik odcina zaplątane w dziury w ściance wozu nogi konia . Sceny pokazane w tych filmach są przerażające, dlatego proszę chętne osoby o udzielenie chociaż maleńkiego wsparcia temu schronisku, aby więcej zwierząt nie musiało cierpieć...