Wiersze by Aglyss

No dobra, czas przedstawić coś lepszego niż głupiutkie historyjki. W wierszach przelewam głównie swój ból spowodowany dzisiejszym światem, zwłaszcza strach przed dorosłością. Bo niby już chcemy mieć dowód w ręce, ale mnie perspektywa oderwania się od starych dobrych znajomych i ruszenia w świat w pogoni za pieniędzmi po prostu mnie przeraża.

P. S. W co niektórych wierszach będzie pojawiać się ironia.

Oto jeden z ironicznych wierszy:
Nie chcę wkraczać w dojrzałości świat,
Bo to niczym zwiędły kwiat.
Nie chcę wchodzić w dorosłości świat,
Bo nie chcę. I tak!

Pieniądze, mieszkanie,
Obowiązkowo,
Kredytu spłacanie.


Laptopy, telewizory, komórki,
A może coś jeszcze?
Nie! Ja tak nie chce!

Fajne. Ja zwariuje, ale Ci się rymuje.

To mój pierwszy rymowany wiersz

Super!Tylko tak dalej!

Hm..... Bardzo fajne.

Poproszę więcej, więcej i jeszcze więcej

Ja zaczynałam nawet pisać wiersze ,,na miarę" w PBF'ie Wild Neigh, i dorobiłam cię całkiem pokaźnej kasy

Zrodziłam się z figlarnego płomienia:
Delikatnego i ciepłego,
Lecz nie parzącego.
Dorastając, w Feniksa się zmieniałam,
I powolutku rozpościerałam skrzydła.
Co jakiś czas popełniam złe uczynki,
Ale wspaniały ogień oczyszcza mnie i odradza na nowo.
Wtedy znów staję się dobra,
Taka, jaka byłam na początku.

Nadszedł już ten czas:
Dzień lotu i wielkiej,
Nigdy nie kończącej się podróży.
Zanim stąd zniknę,
Wezmę ze sobą kilka drobiazgów,
Które upuszczę na ziemię,
Gdy między chmurami będę szybować.

Podczas tego lotu,
Założyłam okulary różowe
I cały czas pilnuję,
By się nie osunęły.
Piękny jest świat w tej pastelowej barwie:
Wszystko jest milsze, życzliwsze, przyjaźniejsze.

Upuszczam na ziemię pierwszy pakunek:
Mi nie jest potrzebny,
Ale ktoś inny, odpakowując go,
Może znaleźć szczęście i radość.
Lecz cóż to?
Trafiają do mnie dwa inne pakunki,
A ten ktoś, kto dostał mój prezent,
Uśmiecha się życzliwie.
Odwzajemniłam to i skinieniem głowy,
Podziękowałam.
Ah, jakże piękne jest dobro…

Staraj się pisać albo całe wiersze rymowane, albo całe nie rymowane, bo to głupio brzmi, tak jakbyś chciała zrobić rymowany ale nie możesz dobrać słów.

Arbuzek_10 napisał:

Staraj się pisać albo całe wiersze rymowane, albo całe nie rymowane, bo to głupio brzmi, tak jakbyś chciała zrobić rymowany ale nie możesz dobrać słów.

W którym wierszu to zaobserwowałaś?

Aglysko śliczne wiersze
Pozdrawiam cieplutko .

Riduś, ty lepiej pokaż więcej swoich, bo mam głoda na Twoje wiersze

Świetne,Ag.Czekam na więcej wierszy.

Aglyss napisał:

Ta wilczyca
W śniegu się wychowała
I taka też pozostała
Cała biała
Zimna
Lodowata
Oschła

Nie tylko ciała się to tyczy
Bo serce z żalu ryczy
Lodowate zimne całe
Lecz misternie jest oszlifowane
Ktoś powiedziałby
Że jest piękne jak diamenty
Ale zimne i twarde
Ostre i harde

Choć kto wie
Może poszczęści się właśnie Tobie
I roztopisz kryształki lodu mnogie?

Ten najbardziej mi się podoba. Coś jakby o mnie xD

wilczyca1000 napisał:

Aglyss napisał:

Ta wilczyca
W śniegu się wychowała
I taka też pozostała
Cała biała
Zimna
Lodowata
Oschła

Nie tylko ciała się to tyczy
Bo serce z żalu ryczy
Lodowate zimne całe
Lecz misternie jest oszlifowane
Ktoś powiedziałby
Że jest piękne jak diamenty
Ale zimne i twarde
Ostre i harde

Choć kto wie
Może poszczęści się właśnie Tobie
I roztopisz kryształki lodu mnogie?

Ten najbardziej mi się podoba. Coś jakby o mnie xD

To był wiersz stworzony na potrzeby mojej postaci w grze Wild Land, obecnie jednak tam nie gram, ale wiersz prosperuje na forum Wooolves

Aha... I tak ciekawy. Masz nam tworzyć i umilać życie droga Aglyss xD

Huehuehue... Serio? XD

Podczas narodzin,
Wężem się stałam,
Me zęby migoczą jadem,
A łuska nasączyła się ciemnością.
Mrok krążył w mym ciele,
Odnalazł żyły i do serca dotarł.
Ono powoli, powoli,
Przybierało stopniowo,
Barwę bordową,
Po chwili mahoniową,
Aż w końcu czarne się stało.

Lepiej drogi swej
Z moją nie krzyżuj!
Jeśli się odważnych,
Marnie skończysz w lochach.
Wokół ciała ci się owinę,
By po chwili skraść Twój oddech
W śmiertelnym uścisku.
Jeżeli jednak cyfry kalendarza
Oszczędzą Cię,
Ujrzysz dwa błyski
I ból okrutny poczujesz.
W Twe ciało wpuszczę
Zabójczy jad,
Który pokrótce i duszę Twą zrani.

Jedni odrzucają mnie,
Za zło, które we mnie spoczywa,
Drudzy, za ten sam powód,
Otwierają przyjaźnie drzwi domostwa.
Tylko Ci drudzy rozsądni są,
Bo dobro, jest zbyt kruche,
Aby mogło być prawdziwe.
Dobro to tchórzostwo, coś niegodne mnie,
Bo ja jestem szlachcianką
I lojalna jest
Tylko wobec więzów swojej krwi.

Ładne.

A więc kolejny wiersz: (uwaga, są w nim, trochę... ekhem, nieodpowiednie treści dla młodszych, ale mniejsza)

Zrodziłem się z namiętności
I żaru, wielkiego płomienia,
Który to dziś we mnie trwa.
Podczas aktu gwałtu,
Ciemność spowiła mych rodziców,
A ich oczy szkarłatem się jarzyły.

Dziś jestem swym ojcem,
Księciem w jego stadzie,
Praktykując mroczne zwyczaje.
Liny me to pędzel,
Ofiara to płótno,
A czerwona posoka
Płynąca w niej – farba.

Właśnie tę piękną, szkarłatną ciecz,
Do złotego kielicha będę zbierał
I wznosił toast właśnie tobie,
Partnerko ma najdroższa.
Tak, wiem, czym jest miłość,
A jeszcze lepiej, co to namiętność,
Która aż płonie w naszym związku.

Niech lepiej droga ma z Twoją
Się nie skrzyżuje,
Bo bardzo szybko tego pożałujesz:
Na twym ciele splot wielu sznurów zawita,
A po ciężkiej przeprawie,
Metal i słowo rozpruje Cię całego.

Aglyss napisał:

A więc kolejny wiersz: (uwaga, są w nim, trochę... ekhem, nieodpowiednie treści dla młodszych, ale mniejsza)

Powiedziała dwunastolatka.

xTikTakx napisał:

Aglyss napisał:

A więc kolejny wiersz: (uwaga, są w nim, trochę... ekhem, nieodpowiednie treści dla młodszych, ale mniejsza)

Powiedziała dwunastolatka.

Trzynastolatka.

A jakby coś, to te wiersze zaraz po ,,Śnieżnobiałej Wilczycy" tworzyłam na potrzeby różnych postaci w Wild Neigh.