Finał "Skok w czasie"

Skok w czasie
Cześć, to ja Julia. Urodziłam się w 2098 roku, co oznacza że mam 15 lat. Opowiem wam o mojej przygodzie... czyli  o tym jak przekonałam ludzi, że żaden robot nie zastąpi prawidziwego konia, ani człowieka.
Wszystko zaczęło się w 2113 roku, w czerwcu, a dokładniej to 30 czerwca ok godziny 18. Dostałam wtedy swoje oceny na koniec roku, gdy moji rodzice dowiedzieli się o tym że mam same szóstki i 2 piątki... obiecali mi że zapiszą mnie na jazdę konną. Jednak nie była to taka jazda jakiej pragnęłam od małolata... bo była to jazda na koniach, ale nie prawdziwych! Tylko na koniach robotach! Nie mogłam się zprzeciwić rodzicom, ale chodziłam tam z niechęcią. Wtedy razem z moją koleżanką Angeliką wymyśliliśmy, że będę chodzić potajemnie do stadniny jej taty... do prawdziwej stadniny! Już od dawna miałam zamiar tam iść jednakże rodzice mi nie pozwalali, no ale ja już nie byłam małym dzieckiem! Miałam tam mojego idola... Picalla, był rasy Angielskiej i miał 2 lata. Bardzo się ucieszyłam kiedy Sławomir (ojciec Angeli)  pozwolił mi na nim jeździć, już wsiadałam na konia... kiedy nagle zjawił się mój tata z robo-koniem.
-Tato, ja... ja nie chce jeździć na robo koniu! Ja wole normalne konie... te prawdziwe
-A to niby dlaczego?!
-Bo... one przynajmniej mają duszę... prawdziwą duszę!!! Proszę pozwól mi jeździć na normalnych koniach... ja je kocham!
-No dobrze... jak chcesz...
W czasie tej rozmowy przechodziłą reporterka magazynu ,,Latająca przyszłość!,,. Napisała o tym w gazecie i... cały świat się o tym dowiedział. Mam nadzieję że zrozumieli co jest ważniejsze od stali...