FORUM - Mikołajowy konkurs na opowiadanie

Witam, chętnych proszę o pisanie tutaj swych prac na temat "co mi się przytrafiło w mikołaja". Wszelakie fantazje i urozmaicenia mile widziane. Prace najlepiej niezbyt długie, ale co kto woli.
Są trzy nagrody, 1- 50 tys, 2 - 30 tys, 3 - 10 tys.
Konkurs kończy się w przyszłą sobotę, od niedzieli zacznie się Konkurs Świąteczny.

A gdzie mamy wysyłać prace?

Dobre pytanie. Wolicie aby oceniali wszyscy i wysyłać tutaj, czy na skrzynkę i ocenia administracja i modzi.

Dla mnie to chyba lepij na skrzynkę. I nie będzie marudzenia "a on ukradł mój pomysł". Ale nie wiem, może inny mają jakieś inne pomysły.

Mi obojętne, ale już się biorę za pisanie choć nie wiem, czy wezmę udział

Moim zdaniem byłoby lepiej wysyłać na skrzynkę

To gdzie wysłać tą pracę? Mam ją już prawie gotową, dziś powinnam skończyć, ale gdzie wysłać?? :/

Dziękuję, że organizujesz takie konkursy, Lubelaku

Przepraszam mustangu, nie widziałem iż coś dodałaś, miałem kłopoty z kompem. Może tutaj dodasz, praca jako jedyna.
Nagroda oczywiście dotrze. chyba ze chcecie przedłużenia konkursu

Chcemy!Jupi!
Nie no sorki za te emotki ale nie moge się pohamować!

Prosimy

Taak, prosimy .
Sama zaraz wezmę się za napisanie pracy, nie dawno dołączyłam i niestety nie zauważyłam wątku wcześniej

Mogę wiedzieć do kiedy trwa ten konkurs ? Jestem tu od dzisiaj i niezbyt się orientuję


Edycja Lubelaka: Nie wiem do kiedy, na pewno jeszcze ładne kilka dni. Pisz śmiało.

Co mi się przydarzyło w Mikołaja?

Obudziłam się wczesnym rankiem. Pierwszą moją myślą było-dziś szósty grudnia, dzień w którym zostałam adoptowana. Dokładnie 8 lat temu, miałam wtedy 6 lat. Z tamtego okresu nic nie pamiętam, jedynie czuję wielką tęsknotę za rodzicami. Moi przybrani rodzice są niby ok, dają mi wszystko czego potrzebuję, ale mnie nie kochają. Zaadoptowali mnie, bo było mnie im żal, zrobili to z łaski. Dali mi małe mieszkanko na strychu- miniaturował łazienka, pokój, salonik, który spełniał rolę mojej małej biblioteczki. Wstałam, ubrałam się, poszłam coś zjeść. Wróciłam do mojego pokoju. Pierwszą rzeczą jaką zobaczyłam była wielka, gruba, widać, że bardzo stara księga. Nie było jej wczoraj na biurku. Otworzyłam ją.

Znalazłam się w gęstym lesie. Innych napawał by on niepokojem, mnie jednak… uspokajał. Tak, to chyba dobre określenie na to co czułam. Wydawał mi się on znajomy, lecz nie mam pojęcia dlaczego. Nie wiedziałam czemu wzbudził we mnie tęsknotę, taką samą jaką czułam do rodziców, od dnia w którym zostałam adoptowana. Nagle moją uwagę zwrócił jakiś ruch. To ptak poderwał się do lotu. Zauważyłam ścieżkę pomiędzy drzewami, zdecydowałam się nią pójść. Widać było, że chodzą nią tylko zwierzęta, było widać kopyta koni. Po około 20 minutach marszu wyszłam na małą łąkę. Na środku łąki stał prawdziwy jednorożec. Nie przestraszył się mnie. Podeszłam do niego, a on przemówił
-Witaj Larinno w domu. Długo na Ciebie czekaliśmy, nareszcie przyszłaś.- osłupiałam słysząc te słowa.
- Nie ma tu żadnej innej osoby oprócz mnie. A ja jestem Mary, dziecko które zostało zaadoptowane z łaski- mówiąc to rozpłakałam się.
- Nie masz racji. Jesteś księżniczką Larinną, jedyną prawowitą następczynią tronu Setrandli. Istnieje pewna przepowiednia. ,,I zajmie Setrandlię zły władca, będzie rządził przez ponad 150 lat. Lecz w końcu sprawiedliwości stanie się zadość, i przybędzie jedyna, prawowita następczyni tronu. Nazywać się będzie Lirianna, wyznaczać się będzie mądrością, inteligencją oraz sercem przepełnionym miłością i dobrocią. A poznać ją będzie po znamieniu na ramieniu. Strąci z tronu złego władcę i nastaną dla Setrandli czasy pełne dobroci i miłości.”. Nie rozumiesz? To ty jesteś Lirianną! Nareszcie nas wyzwolisz. Bardzo długo czekaliśmy na Ciebie. Musisz być bardzo głodna i zmęczona, chodź z nami. Pójdziemy do Randali.
- Kim jest Randala? I skąd niby wiecie, że to ja jestem Lirianną?
- Zobaczysz kim ona jest jak ją poznasz. A skąd wiemy? Nam, jednorożcom nietrudno zobaczyć, czy ktoś ma czystą duszę. A ty masz najczystszą jaką kiedykolwiek widzieliśmy. Jak nie wierzysz, spójrz na ramię. Wsiadaj mi na grzbiet, cwałem do domu Randal będzie jakieś 10 minut stąd.
- Niech Ci będzie.- wsiadłam na grzbiet jednorożca, i zdziwiłam się jaką miękką ma sierść. Jaką jedwabistą. Ruszyliśmy. Jak na pierwszy raz na koniu, jechało mi się nawet ok. Cud, że nie spadłam. Po 10 minutach zobaczyłam małą chatkę. Przed nią stała grupka jednorożców. Z chatki wyszła kobieta, na oko pięćdziesięciolatka.
-Witaj Lirianno.- powiedziała
- Skąd wy wszyscy znacie moje imię i wiecie kim jestem?!- nie wytrzymałam i zapytałam
- Księga dała nam znak. Mamy mało czasu. Zaraz dam Ci coś jeść, a potem zaprowadzę do pokoju, abyś się przespała. Mamy mało czasu.- Zaprowadziła mnie do jadalni gdzie mnie nakarmiła, potem poszłam spać. Nie wiem ile spałam, ale obudził mnie hałas. Zobaczyłam jak wchodzi do mojego pokoju postać w kapturze. Podeszła do mnie i miała coś powiedzieć, ale nie usłyszałam co

Obudziła mnie mama –
Kochanie wstawaj. Czas do szkoły, spóźnisz się. Dzisiaj Mikołajki, coś dostaniesz jak wrócisz ze szkoły- niechętnie zwlekłam się z łóżka, nie rozbudziłam jeszcze. Koło mnie leżała książka którą wczoraj czytałam. Uśmiechnęłam się na myśl o historii, której nie dokończyłam, a która strasznie mnie wciągnęła.-Skończę jak wrócę, obiecałam sobie. I zaczęłam szykować się do szkoły.


Opowiadanie nie jest wybitne, jest krótkie, ale ja jestem amatorem. Proszę jednak o wyrozumiałość, bardzo się starałam przy jego pisaniu. Nie pisałam tego dla nagrody. Pisałam to ogólnie dla wzięcia udziału.. I proszę wszystkich o otwartą krytykę-na pewno się nie obrażę. A i jeszcze jedno- wszystkim tym, co doczytali do końca bardzo dziękuję, jestem Wam bardzo, ale to bardzo wdzięczna.

To już na tyle z moich wypocin.

Życzę wszystkich wesołych świąt i miłego oczekiwania na Świętego Mikołaja!

Nie jesteś amatorem? Co masz przekazać w tym zdaniu? To słowo mi do kontekstu nie pasuje xD Jeśli to ma być to co mi się wydaje to powinno być "JESTEM amatorem" lub "nie jestem PROFESJONALISTĄ". Chyba że to miało mieć inne znaczenie :3

Sorry.... Już poprawiam. Miało być jestem amatorem. Jeszcze raz sorry

No, super. Ogólnie całe opowiadanie świetne, nie mam ręki do takich rzeczy xD Ale moja natura po mamie nie daje się nie przyczepiać do szczegółów ;3

Dziękuję. Każdy czasem się czepia do szczegółów . Tata mówił mi, abym je kontynuowała, ale się jeszcze zastanowię

podczas czytania przypomniały mi się " Opowieści z Narni " , szczególnie przy fragmencie o jednorożcu i prawowitym władcy
ogólnie opowiadanie bardzo fajne, mi tam się podobało

hmm... I co z tym konkursem?

Nie wiem. Ja nie potrzebuję nagrody, bo pisałam to tak ,,aby napisać". Ale może ktoś chce jeszcze coś napisać?

Spoko, jak jest zainteresowanie to piszemy do końca tego roku. Co Wy na to?

Według mnie ok