Co Wam się śni?

Przeszukałam forum i takiego tematu nie znalazłam, a że potrafi być ciekawy, postanowiłam założyć :-)

Pamiętacie jakieś swoje sny? Coś Was w nich wystraszyło, poruszyło? A może śnicie świadomie? Co sądzicie o odczytywaniu przyszłości ze snów? Prowadzicie sennik.

Ja sama twierdzę, że sny to coś, o czym myślimy i nie ma jakiegoś wpływu na przyszłość. Co prawda mówią nam, czy się czegoś boimy, czy za kimś tęsknimy, ale nie są w żadnym razie wróżbami.
Niemniej, wczoraj miałam nieco... dziwny sen. Przeniosłam się w realia I lub II wojny światowej. Widziałam plac, pełen Nazistów. Na środku niego stało dwóch młodych żołnierzy, którzy mieli jakże proste zadanie - na oczach innych mieli poderżnąć gardła dwóm chłopcom, którzy wglądali jak młodsze wersje przyszłych zabójców. Żołnierze nie chcieli tego robić, starali się przedłużyć życie dzieciaków jak długo tylko mogą, ale nie udało im się. Co dziwne, mimo, że chłopcy bali się i płakali byli pogodzeni z losem, a ja nie poczułam ani ukłucia strachu. Po prostu to widziałam/
I ja się pytam: skąd u mnie w głowie Naziści? Rozumiem - krew, morderstwa. W końcu oglądam i czytam krwawe rzeczy, w psychice to siedzi. Ale Naziści, gdzie mnie ten temat za bardzo nie interesuje?

Cytat :

Pamiętacie jakieś swoje sny? Coś Was w nich wystraszyło, poruszyło?

Nie pytaj...

Hmm... chyba jednak zapytam. A więc?

Mi się często śnią obrazy i fragmenty zdarzeń, które NAPRAWDĘ widzę i uczestniczę w nich później. Często są to sprawdziany albo fragmenty lekcji XD Ale i tak najbardziej dziwi mnie to, że gdy rozpoznam coś ze snu to czuję taką jakby blokadę i nie potafię zachować się tak, żeby zmienić historię, która mi się śniła wcześniej. Déjà vu pełna klasa.
No i sny.. pamiętam tylko koszmary z dzieciństwa. Jeden to o labiryncie, a drugi o utopieniu się w zielonej mazi.

Różne rzeczy, od ciekawych, po wstrząsające i makabryczne. Nie będę opisywać, bo są przerażające bardziej niż 9-ty odcinek Gry o Tron.

Dawaj! *.* Lubie przerażające rzeczy

Sny me są tak dziwne, że w żadn sposób nie potrafiłabym ich opisać...

Ja miałem dziwny sen. Mianowicie dowodziłem grupą czołgów i wyzwalałem obóz koncentracyjny na Majdanku O__O

Ja mam czasem podobnie jak Broszka. Śnią mi się sny,a ich krótkie fragmenty spełniają się parę dni później.
Ale mój mega dziwny sen to chyba jak jeździłam Knabstrupką od jakiegoś wąsatego wujka po Bielsku Białej i uczestniczyłam w dziwnych zawodach, w których nagroda był jakiś złoty kociołek podobny do kociołka magika. I jeszcze podwoziłam znajomego ze szkoły, który jechał na sankach po trawie O,o

Broszka napisał:

Ale i tak najbardziej dziwi mnie to, że gdy rozpoznam coś ze snu to czuję taką jakby blokadę i nie potafię zachować się tak, żeby zmienić historię, która mi się śniła wcześniej. Déjà vu pełna klasa.

Też to mam... Tylko czasem jak się obudzę, to nie pamiętam co mi się śniło, a jak przychodzi czas "realizacji" snu to mnie ciarki przechodzą i dopiero wtedy przypominam sobie sen. Albo w głowie pojawia się zdanie: "To się kiedyś stało". Tylko to trwa ułamek sekundy lub to po prostu obraz.

zuzu_zozol napisał:

Broszka napisał:

Ale i tak najbardziej dziwi mnie to, że gdy rozpoznam coś ze snu to czuję taką jakby blokadę i nie potafię zachować się tak, żeby zmienić historię, która mi się śniła wcześniej. Déjà vu pełna klasa.

Też to mam... Tylko czasem jak się obudzę, to nie pamiętam co mi się śniło, a jak przychodzi czas "realizacji" snu to mnie ciarki przechodzą i dopiero wtedy przypominam sobie sen. Albo w głowie pojawia się zdanie: "To się kiedyś stało". Tylko to trwa ułamek sekundy lub to po prostu obraz.

No dokładnie! Przychodzi ten moment i takie nagłe olśnienie "ja to znam".

Mi śnią się dziwne rzeczy, często jak Broszka mam takie deja vu. Nawet bardzo często. A jeśli nie, to śnią mi się jakieś porwania czy zabójstwa Oo

Ostatnio zawsze kiedy następnego dnia mam jechać gdzieś dalej mam taki zryte koszmary, raz mi się snilo coś o kosmitach, w sensie że porwali mnie i kilka moich znajomych, i ogólnie, innym razem (jak już się uzalezniłam od horrorów i Piekary) śniło mi się że mnie o herezję oskarżyli i ten, no (kto czytał Piekarę ten wie o co mi chodzi), w każdym bądź razie miło było śnić że się jedzie na wozie w kapturze na głowie i zmiażdżonymi kciukami, raz śnił mi się Kostuch (wyobrażałam go sobie jako chociaż trochę przystojniejszego no!) i Bliźniacy w dość jednoznacznej sytuacji ze mną w roki głównej, a kto czytał Piekarę (ponownie) ten wie, że Bliźniacy lubią kobiety upiornie spokojnie i trupio blade... ewentualnie takie blisko tego stanu. Łe. O, albo że byłam w tym domku z 'Ręki Mistrza' Kinga... Brrr.

Śniło mi się że stałem w biurze z serialu "W Garniturach" i obserwowałem stworka stojącego w wieżowcu obok, a on mnie. Nie czułem strachu. Był dzień i wszędzie pełno ludzi
Jego podobizna:

Spoiler:

Ja często, za często mam koszmary, mam tak od czasu, kiedy w wieku czterech lat miałam koszmar o śmierci rodziców. :c Raz na jakiś czas zapominam sny, ale większość pamiętam. I ostatnie, co mi się śniło to któryś raz z kolei - nie, nie koszmar - koncert mojego ulubionego zespołu, który niedawno się rozpadł.

A słyszał ktoś z was o świadomym śnie?... :3 Kilka razy wywołałam, nawet ostatnimi czasy też się zdarza, ale rzadko, bo się nie staram jak wcześniej. :] Próbuję je wywoływać od dwóch lat chyba. ^^

Cytat :

Też to mam... Tylko czasem jak się obudzę, to nie pamiętam co mi się śniło, a jak przychodzi czas "realizacji" snu to mnie ciarki przechodzą i dopiero wtedy przypominam sobie sen. Albo w głowie pojawia się zdanie: "To się kiedyś stało".

~ też taak mam. :c

Kiedyś mi się śniło, że byłam dziewczyną Gingi Hagane (jeśli ktoś ogląda Beyblade to wie kto to), a moją mamą była Księżniczka Celestia z MLP. Do tego wszystkiego byłam Królową Dungeonu - jakieś krainy, w której mieszkają wszystkie beye. Wszyscy wrzeszczeli "Niech żyje Królowa Selene!". Miałam też siostrę o imieniu Samantha (o.O) i potrafiłam zmienić się w beya. 

W skrócie mówiąc - dziwny sen...

Ostatnio czytam przed snem "Kiedy Giganci Chodzili Po Ziemi" w zwązku z czym dosyć często śnią mi się  Zeppelini xD

Wczoraj w nocy np. śniło mi się, że ganiałam Jimmy'ego Page'a po jakimś parku żeby mi autograf dał... Dziwne było to, że jak zaczęłam go gonić to był młody a jak skończyłam stary...

Jakieś trzy dni temu śnił mi się Plant jeżdżący na psie... na jakimś goldenie konkretnie...

PlaybackJunkie8 napisał:

A słyszał ktoś z was o świadomym śnie?... :3 Kilka razy wywołałam, nawet ostatnimi czasy też się zdarza, ale rzadko, bo się nie staram jak wcześniej. :] Próbuję je wywoływać od dwóch lat chyba. ^^

Raz miałam, wywołam przypadkiem. Mianowicie śniło mi się, że byłam w szkole, ale nagle uświadamiam sobie że zasnęłam w piątek, zaraz będzie sobota i do szkoły się nie idzie. No i wtedy zaczęło się najlepsze :3 Poszłam (we śnie oczywiście) na wagary i zmieniałam w mieście pogodę. Aktualnie próbuję osiągnąć ten stan ponownie, ale z miernym efektem

Eruina, przyznaj, że świadomy sen wymiata! Ostatnio go nie doświadczyłam, dość sługo już nie mogę go wywołać, ale nadal próbuję. <3 Takie świadome śnienie jest cudowne.

Ja bym chciała świadomie śnić... ale moje zabiegi nie pomagają

Jakie macie te swoje sposoby na swiadome sny?  Ja zazwyczaj liczę do 10, i przy 10 otwieram oczy, ale jak jestem mega zmęczona to prze pierwszej 10 już pochrapuję XD

Eve, ja używałam autosugestii i... Hm... Jakby to ująć? Chyba coś w stylu przyzwyczajenia. Autosugestia - przed snem powtarzaj sobie "będę mieć świadomy sen" i dołącz do tego najlepiej "będę pamiętać swój sen". Ale najlepiej najpierw nauczyć się zapamiętywać sny, potem będzie łatwiej. A co do przyzwyczajenia... Za każdym razem, kiedy Ci się o tym przypomni - sprawdzaj realność chwili. Wmawiaj sobie, że śnisz i sprawdzaj realność, np. spójrz na ręce, spójrz gdzie indziej, a potem znów na ręce - jeśli są takie same, nie śnisz. Jest jeszcze wersja z zegarkiem i książką. Z zegarkiem - spójrz na zegarek, jeśli godzina jest normalna (np. 20:40, a nie 25:61) to znaczy, że nie śnisz. Ale spójrz jeszcze gdzie indziej, a potem znów na zegarek. Jeśli godzina nie zmieniła się o kilka godzin - nie śnisz. Z książką - weź jakąś książkę do ręki, przeczytaj pierwsze zdanie lub ogólnie spójrz na książkę. Potem spójrz gdzie indziej i z powrotem na książkę. Jeśli nic się nie zmieniło - nie śnisz. Ważne, żeby to robić za każdym razem, kiedy sobie przypomnisz!~ Wtedy są duże szanse, że w śnie - z przyzwyczajenia - sprawdzisz realność i uświadomisz sobie, że to sen. :3

Odgrzeje kotleta *le porzadki w innych pogawedkach*
Tak, znowu przed wyjazdem mialam dosc niefajne koszmary. Caly wieczor.rozmyslalam nad opowiadaniem (Data Smierci, moim FF, napisane juz prawie cale, opublikowalam chyba dwie czesci na CM, bo na Zagrode sie nie nadaja, takie bardzo nie dla dzieci XD) i mi sie przysnila tak jakby kontynuacja tego... Tylko jeszcze bardziej tragiczna. Bylam tak jakby glowna bohaterka, przezywalam to, brr, mimo tego ze zazwyczaj przy pisaniu sie w nia wcielam to to bylo... straszne. Szczegolnie sceny w szpitalu i sceny z Mattem.
*Lesie, co za spoiler moich FF*
U babci pierwsza noc byla jak zwykle porazka. Snilo mi ske, ze wcale nie dojechalismy, tylko ze mielismy wypadek, i mi sie to w spiaczce wydawalo, i jak sie ocknelam, to bylam w takim dziwnym szpitalu, a pielegniarka byla... eee... widzieliscie kiedys obrazek do creepypasty, tej o kobiecie bez wyrazu? No, wiec wlasnie.

I nadal mi sie snia pojedyncze sceny z ksiazek

Broszka napisał:

Mi się często śnią obrazy i fragmenty zdarzeń, które NAPRAWDĘ widzę i uczestniczę w nich później. Często są to sprawdziany albo fragmenty lekcji XD Ale i tak najbardziej dziwi mnie to, że gdy rozpoznam coś ze snu to czuję taką jakby blokadę i nie potafię zachować się tak, żeby zmienić historię, która mi się śniła wcześniej. Déjà vu pełna klasa.

mam tak samo
dokładnie tak zdałam potop na 6 bo znałam odpowiedzi ze snu XD

mi się też śni że jestem baletnicą w jakims wymiarze zegarów lub gdzie indziej i muszę tańczyć
albo że wystepuje w filmie z którego nie mogę uciec
lub śnią mi się padinkadinkowie którzy zabierają mnie do mojej magicznej krainy gdzie dzieją się dziwne rzeczy bardzo dziwne

Hm... co do deja vu, to nie będę wyjątkowa, bo mi się to też przytrafia, ale strasznie, strasznie rzadko. Są to właściwie sytuacje, w których trakcie się kapuję, że już to widziałam. Zwykle w ostatniej sekundzie trwania takiego zdarzenia. Najśmieszniejsze jest to, że dopóki to się nie wydarzy, to nie mam pojęcia, że miało coś takiego miejsce. Jednakże, jak mówiłam... przytrafia mi się to bardzo sporadycznie. Na palcach ręki może to zliczę

Jeśli chodzi o same sny... mało ich pamiętam, praktycznie wcale. Jednakże najczęściej kojarzę sny znad rana. Dokładnie w momencie, gdy się przebudzę (zadzwoni pierwszy budzik), wyłączę nieznośny alarm i przymknę oko. Wtedy właśnie nawiedzają mnie sny :)Dziś śniło mi się, że spotkałam kolegę z liceum, z którym mało rozmawiałam, prawie wcale, a potem nawet 'cześć' przestaliśmy sobie mówić i we śnie powoli, powoli na nowo nawiązała się znajomość. Najlepsze jest to, że nie mam pojęcia skąd on się wziął - nawet sekundy o nim nie myślałam

Oto kilka z moich ciekawszych snów. Ciekawe komu będzie się chciało czytać  .

Jak byłam mała to często śniły mi się sny o spadaniu. Np.: Szłam łąką i zobaczyłam piękny domek. Jest krótkowidzem więc nie widziałam go dokładnie więc chciałam podejść bliżej, zajrzeć przez okno, zachwycać się nim dalej. Jednak w ostatniej chwili uświadomiałam sobie że między mną a domkiem widnieje dziura bez dna. Było za późno żeby się cofnąć, traciłam równowagę i spadałam. Charakterystyczne (i bardzo nieprzyjemne zresztą) uczucie spadania było bardzo realne. Budziłam się przerażona i szczęśliwa jak wariat że leżę bezpiecznie w łóżku.

Kiedy indziej śniło mi się że biegnę ulicami miasta, a wokół mnie wszystko wybucha. To było przerażające. Biegłam ze świadomością że każdy kolejny wybuch może zmieść mnie z powierzchni ziemi. Byłam całkowicie spanikowana. Nie liczyło się nic. Tylko przeżycie. Pod koniec zanurkowałam w sadzawce, co mogło mnie choć częściowo ochronić i obudziłam się. 

Śnił mi się też inny sen. Znajdowałam się w gęstym, bardzo ciemnym lesie i szukałam mojego nauczyciela historii (chyba po to żeby go złapać?) Czasami migał mi gdzieś między drzewami ale nie na tyle żebym mogła go dogonić. I (nie jestem pewna czy w tym śnie było tak naprawdę, czy w trakcie upływu czasu doczepiła to moja wyobraźnia) nie wyglądał najlepiej. Był wynędzniały i brudny.

Dzisiaj w nocy śnił mi się sen podobny do tego z biegnięciem przez miasto i wybuchami. Biegłam przez miasto w asyście kilku żołnierz, w którym trwała wojna (chyba II wojna światowa, albo czasy współczesne). Było otulone mgłą i pyłem. Byłam chyba ich (żołnierzy) więźniem bo cały czas zwracali na mnie uwagę, pilnowali mnie i nie obchodzili się ze mną specjalnie przyjaźnie. Jednakże ich uwaga była skierowana głównie na otoczenie, bowiem wszędzie w koło wybuchały miny. Znacząca różnica między snem tym a poprzednim polegała na tym, że było mi obojętne czy zaraz mnie rozsadzi czy nie. Byłam skupiona i opanowana. Umiałam przewidzieć gdzie znajduje się bomba, mój wzrok kierowany jakąś niezwykłą siłą, zwracał się w stronę niebezpieczeństwa, pomagał dojrzeć minę, zakopaną w piasku, schowaną w jakiejś szparze i ostrzec w porę towarzyszy. W miarę jak ratowałam tyłki żołnierzy, ich szacunek i wdzięczność do mnie rosły. Nie wiem co było dalej bo się obudziłam.

Co o nich myślicie? Czy coś znaczą?

Wild_Horse napisał:

Jak byłam mała to często śniły mi się sny o spadaniu. Np.: Szłam łąką i zobaczyłam piękny domek. Jest krótkowidzem więc nie widziałam go dokładnie więc chciałam podejść bliżej, zajrzeć przez okno, zachwycać się nim dalej. Jednak w ostatniej chwili uświadomiałam sobie że między mną a domkiem widnieje dziura bez dna. Było za późno żeby się cofnąć, traciłam równowagę i spadałam. Charakterystyczne (i bardzo nieprzyjemne zresztą) uczucie spadania było bardzo realne. Budziłam się przerażona i szczęśliwa jak wariat że leżę bezpiecznie w łóżku.

Miałam kilkakrotnie podobne sny, znaczy w sensie szłam, i zaczynałam spadać, albo ze schodów, albo z jakichś podestów, cokolwiek. Uczucie faktycznie nieprzyjemne, brrr.

Przycięło moją poprzednią wypowiedź:

Cytat :

I nadal mi sie snia pojedyncze sceny z ksiazek

I o ile jak mi się sni coś od Lackberg czy innej Christie to spoko, przy J.D.Robb zaczynają się schody (Ah ta akcja z 'Wirusa Śmierci', jak byłam tak jakby na miejscu McNaba i oberwałam zamiast niego od Hallowaya czy jak on tam się zwał...), to przy piekarze robi się serio nieciekawie. Brr. Bliźniacy D: I Kostuch. Większe brr.

A ja , powiem wam, i nie żartuje, że mam praktycznie tylko męczące sny, tak zwane koszmary, których człowiek się nie boi ale nie potrafi się wybudzić. Wszystkie sny świadome które próbuję jakoś przyjemnie urozmaicić kończą się tym że uciekam do jakiegoś innego kraju a goni mnie... Matka Boska. Jestem ateistką i nie potrafię dojść do tego czemu w każdym śnie pojawi mi się standardowy obrazek Matki Boskiej ubranej na niebiesko, z taką białą, woskową twarzą. Spadam ze schodów, wszędzie ciemność, trzask- Matka Boska. Wtf, ja się pytam.

Po usnieciu na ksiazce od biologii (na - bylam tak zmeczona, ze mi sie oczy same zamknely i robnelam twarza na podrecznik) snilo mi sie, ze bylam krwinka z Bylo Sobie Zycie, ta dziewczynka taka. Epickosc snu wymiata, ogladalam rysunkowe serce, mozg i w ogole taki jeden wielki skrot odcinkow XD
Ale nadal nie umiem na biole... XD

Rzadko mi się coś śni, ale za to gadam we śnie. Ostatnio usiadłam i zaczęłam coś paplać do siostry: 
-Olka,oldhgdfhgdka (chodzi mi o ''Olka'', ale z tego co mi siostra tłumaczyła to to brzmiało jak ofjgfvhjfjhflka XD) 
-Co?
-Ojkfhfhjfdka
-No co?
-Zostaw mi dziury w mięsie!
-Boże, jakie dziury?
-No nie wiesz co to dziury w mięsie?! (W tym momencie się przebudziłam): ''I zgaś do k#rwy nędzy te światło!

Jeśli ktoś wie o jakie mięso i jakie dziury mi chodziło to nich mi da znać. Pamiętam, że wcześniej śniłam o kanapce o.O