Opłaca się kupić konia, na którym nie będę jeździć?

Rozumiem. Ale jak masz jakieś pytania to zadawaj smialo. Chętnie odpowiem w miarę moich możliwości.

AwwPysia - musisz mieć calkowitą pewność że dochody Twoich rodziców starczą na wszystko. Nie daj boże stanie się jakiś wypadek, pieniądze trzeba będzie wszystkie wylożyć - na konia nie starczy. Nie możesz żyć mówiąc sobie tylko - "jakoś to będzie" - tak jak to bylo z tym nieszczęsnym LO czy technikum do którego masz zamiar pójść.
Nawet w technikum trzeba się uczyć, będziesz wracać późno itd.
Czy na pewno chcesz "zawalić" sobie cale życie ze względu na konia, którego i tak nie masz pewności, że przetrzymasz tak dlugo jak uważasz?
Ja bym przemyślala wszystko od nowa - mam na pewno miejsce? Jak tak do dobrze.
Mam wystarczająco dużo pieniędzy by pogodzić wydatki na dom itd. i na konia? Tak?- Dobrze
Mam doświadczenie odpowiednie? Ja przynajmniej mam nadzieję, że ty masz dosc duże doświadczenie
Trzeba wszystko porządnie ustalić. Usiądź wraz z rodzicami. Porozmawiaj z nimi czy na pewno starczy pieniędzy na konia i na dom. Bo nawet te 15 minut które spędzisz z rodzicami rozmawiając o kupnie konia mogą zaważyć na dalszym życiu wierzchowca

Wiesz, ale czy chcesz wszystkie pieniądze przeznaczyć na konia? Bo wiesz, w ten sposób, to mnie też stać. Ale a nóż coś się stanie, a ty nie będziesz już miała pieniędzy...

Wszyscy twierdzą że COŚ się stanie.. Być może, ale wtedy zapewne ktoś z rodziny pomoże - jestem więcej niż pewna. Czasem mam wrażenie, że ktoś, kto mówi że jestem głupia, tak myśląc o koniu, zazdrości - oczywiście nie mówię, że ktoś stąd jest taki, ale na innych forach zostałam tak potraktowana...

Bo to zwierzęta i z nimi nic nie wiadomo. A konie są najbardziej podatne na choroby i schorzenia. To nie jest tak, że chcemy abyś zrezygnowała. Po prostu tą ciemną stronę posiadania konia też trzeba poznać.
Ja nie zazdroszczę, jestem już w takim wieku, że wiem kiedy mogę sobie na coś pozwolić i wiem, że póki nie zacznę pracować jestem na garnuszku rodziców. Zacznę na siebie zarabiać i będę wiedziała, że mogę opłacić mieszkanie, rachunki i inne sprawy które są kluczowe i związane z dorosłością kupię konia.
Ja też ile razy myślałam, że to takie łatwe, nieraz, obrażałam się na rodziców, że nie mogą mi kupić kopytnego. Ale dorosłam, ludzie mnie też uświadomili i żyje mi się łatwiej. Niemniej Tobie życzę aby Ci się udało. Bez większych problemów.

Nie, mi chodziło nawet nie o konia, przecież, odpukać!, ktoś może zachorować czy coś. Nie, nie zazdroszczę - janieporadzłabym sobie z koniem. Owszem, umiem się nim zająć, ale nie wiem, czy w przyszłości starczy mi na to czasu.

Tylko że to nie jest tak, że koniec będę zajmować się sama, mam nadzieję. Jak już to z dziadkiem i tatą, jednym słowem nie będę sama w trudnych sytuacjach. Dobra, dzięki za rady i uwagi.

Wątek do zamknięcia.

Ja w rodzinie nie mam na kogo liczyć. Nikt się na koniach nie zna, poza mną.