Historia Shesai

Shesai wracała właśnie ze swoja najlepszą przyjaciółką Kimiko ze szkoły.
-Czemu jesteś smutna-zapytała Kimiko-Znów pokłóciłaś się z Torem?
-Yhhy-westchnęła-Nie rozumiem jak możemy być razem skoro on mnie tak denerwuje!
-Nie martw się-pocieszała przyjaciółkę-Może uda się wam dogadać.
-Nie uważasz,że powinnam z nim zerwać?
-To już twoja decyzja.
-Czekaj,dostałam sms-Shesai wyciąga telefon-To od Tora.Napisał:"Wybacz,że nie mogę powiedzieć Ci tego w twarz,nie możemy być już razem.Tor"
-Jak on tak mógł-Kimiko się wściekła
-Nienawidzę go!
-Patrz,tam idzie z jakąś dziewczyną-Kimiko wskazała na drugą stronę drogi
-Jak on tak może?-poirytowana Szesai tupnęła ze złości
Ziemia się zatrzęsła i rozstąpiła pod nogami Tora
-Tor-krzyknęła Shesai i pobiegła do niego...

----------------------------------------------------
Wiem,że krótkie ale napisałam tylko tyle,żebyście mogli wyrazić swoją opinię.

Wyrazić opinię? Łatwiej to zrobić, kiedy jest więcej tekstu, ale okej.
Zacznijmy od ogółu, a potem do szczegółów:
Emocji tym w tyle, co w moim toście. Którego przed chwilą zjadłam ;-;. Bieednyy...
Ale teraz na poważnie: pogubiłam się, nie wiem, co kto mówi i w ogóle to jest takie... suche. Prawdopodobnie dlatego, że nie ma opisów. W ogóle. O samym dialogu nie mogę za wiele powiedzieć, też dlatego, że jest błędnie zapisany i, jak już mówiłam, suchy.
Dalej - w tak krótkim tekście zrobiłaś najczęstszy i najpoważniejszy błąd, jaki teraz się popełnia: pomieszałaś czasy. Zaczynasz od czasu przeszłego:

Cytat :

Shesai wracała właśnie ze swoja najlepszą przyjaciółką Kimiko ze szkoły.

Ale w tym samym zdaniu jest też pewna niejasność. Chodzi mi o to, że właśnie wracała. To tak, jakby powiedzieć, że wracała w tej chwili, tylko gorzej. Może trzeba było spróbować na przykład: Tego dnia Shesai wracała ze szkoły wraz z Kimiko, albo coś takiego. Ale to nie koniec. Shesai westchnęła, a chwilę potem już wyciąga telefon Albo i westchnęła, i wyciągnęła, albo i wzdycha i wyciąga. Proponuję to pierwsze.
Druga sprawa: podpisujesz smsy? Bo ja nie. Tym bardziej, jeśli Shesai wie, że to od niego. Po co więc ten podpis?
Po trzecie: pomyliłaś się w imieniu własnej bohaterki. Albo Shesai, albo Szesai. To różnica taka sama, jak pomiędzy Alą i Olą.
Po czwarte: gubisz kropki i na końcu linijki już się nie pojawiają. A powinny.
Po piąte: PO CO TEN WIELOKROPEK? Przepraszam, ale ja mam na nie alergię. Jeśli próbowałaś w ten sposób zaciekawić, to ze mną ci się nie udało, przepraszam.

To tak pokrótce, bo mogłabym wymieniać i wymieniać, ale nie o to chodzi. Pod żadnym pozorem nie wolno ci się zniechęcać, bo masz wyobraźnie, a to już jeden procent. jak powiedział mi pewien pan na warsztatach:
[i]Załóżmy, że Pan Bóg pocałował cię w paluszki i masz 1% talentu. Teraz twoim priorytetem powinno być dobudowanie pozostałych 99%.[i]
Zacznij od zapoznania się z poprawnym zapisem dialogów i stawiania spacji po przecinku. Potem od kreacji postaci - każda jest inna, nie ma perfekcyjnych, nie ma do szpiku złych. Następnie opisy, opisy i opisy. Wiem, że tego się na początku nie lubi, ale lepiej mieć więcej opisów niż dialogów. Potem samo się wyrówna. Na końcu po prostu szlifuj - więcej emocji, więcej wyzwań. Elfy nie będą modne wiecznie, więc trzeba próbować sił w różnych gatunkach . To tylko tak pokrótce. Mogę cię za to zapewnić, że czytanie i pisanie idzie w parze, więc jeśli chciałabyś pisać - musisz czytać jak najwięcej. I poradników, i magazynów, i gazet, i książek.

Powodzenia życzę
Edit: Czy mój komentarz jest dłuższy niż tekst, do którego się odnosi oO?

Bosz, Bosz, Bosz...
Po "-" stawiamy spację. Istnieje coś takiego, jak znak zapytania. Stosuj jeden czas, a nie "wracała" i "wyciąga". Błąd w imieniu bohaterki - napisałaś "Sz" a nie "Sh". Jak ziemia może się zatrząść? A poza tym, czemu się zatrzęsła? Od jej tupnięcia nogą?

Dzięki za rady.Spróbuję się do nich dostosować i jutro wrzucę nowy fragment

Najlepiej dłuższy

Poprawka i nowy tekst:
-----------------------------------
Był piękny,wiosenny dzień.Słońce świeciło jaśniej niż kiedykolwiek,ptaki śpiewały i można było przypuszczać,że świat właśnie obudził się z zimowego snu.
Shesai wracała ze szkoły wraz ze swoją najlepszą przyjaciółką Kimiko.
Dziewczynki rozmawiały,śmiały się.Nagle Shesai posmutniała.
- Co się stało? - Zapytała Kimiko - Znów pokłóciłaś się z Torem?
- Yhhy. - westchnęła - Nie rozumiem jak możemy być razem skoro on mnie tak denerwuje!
- Nie martw się. - pocieszała przyjaciółkę - Może uda się wam dogadać.
- Nie uważasz,że powinnam z nim zerwać?
- To już twoja decyzja.
- Czekaj,dostałam sms. -Shesai wyciągnęła telefon - To od Tora,napisał :
"Wybacz,że nie mogę powiedzieć Ci tego w twarz,nie możemy być już razem.".
- Jak on tak mógł? - Kimoko się wściekła.
- Nienawidzę go!
- Patrz,tam idzie z jakąś dziewczyną.- Kimiko wskazała na drugą stronę drogi.
- Co on sobie wyobraża? -poirytowana Shesai tupnęła ze złości
Ziemia się zatrzęsła i rozstąpiła pod jego nogami.
- Tor! - krzyknęła Shesai i pobiegła do niego.
Shesai pochyliła się nad przepaścią wypatrując Tora.Zauważyła go leżącego na jednej z półek skalnych.Miał zamknięte oczy i zakrwawioną dłoń.Shes zdjęła kurtkę i zaczęła schodzić.
- Co ty wyprawiasz? - Kimiko złapała za rękę swoją przyjaciółkę - Nie pozwolę Ci tam zejść!
- Ale ja muszę. - Szes była uparta i próbowała się wyrwać z mocnego uścisku przyjaciółki - To prze ze mnie.
- Nie obwiniaj siebie.Trzęsienia ziemi się zdarzają.
- Proszę puść mnie.Ja po niego schodzę i już! - Shesai była zdenerwowana i wystraszona.Duża łza spłynęła jej po policzku.
Kimiko puściła przyjaciółkę.Shesai zaczęła schodzić powoli i ostrożnie,uważając gdzie stąpa.Położyła stopę na skale,która się obsunęła i runęła w dół.Dziewczyna trzymała się tylko rękami.Znalazła oparcie na nogę i ruszyła dalej.Gdy dotarła na półkę,gdzie leżał Tor,przeraziła się plamy krwi.Ale na szczęście oddychał.Zadzwoniła po karetkę i wyjaśniła całą sytuacje.Pominęła tylko fakt,że to przez nią.Tor trafił do szpitala,a Kimiko zaprowadziła roztrzęsioną przyjaciółkę do domu.
- Co tak długo dzisiaj wracałyście? - Spytała się mama Shesai
- Ymmm. - Zająknęła się - Spotkałyśmy starą znajomą z podstawówki i miałyśmy tyle spraw do omówienia.
- Rozumiem. - Mama uśmiechnęła się dobrotliwie.
Dziewczyna już odwróciła się i miała zamiar iść do swojego pokoju się przebrać,gdy zauważyła t o.
- Co Ci się stało - Zapytała wystraszona - Czemu masz podartą nogawkę?
- Szłyśmy jak zwykle przez park, - Shesai zachowała zimną krew - i zahaczyłam o krzak.
- Doprawdy? - Mama nie dowierzała
- Tak. - uparcie kłamała - A teraz pójdę do swojego pokoju i się przebiorę.
- Dobrze.A później idź umyj ręce.Za chwile obiad.
Shesai zjadła obiad z rodzicami.Odrobiła lekcję,a reszta dnia przeminęła normalnie.