Offtop, czyli luźne pogawędki

Wolfy, na to nie ma poradnika. Każdy umysł działa inaczej. Ja używałam kilku sposobów, ale najlepsze efekty przyniosło

"sprawdzanie rzeczywistości" - Każdego dnia narysuj sobie w innym miejscu na dłoni, na nodze, na czole (gdzie chcesz, oby to było miejsce Twojego ciała, na które zwykłaś czasem spoglądać) jakiś wymyślony znak. Nic nadzwyczajnego, może to być literka, figura, kreska. Ja rysowałam troszkę bardziej skomplikowane znaki, bo wiem, e moja wyobraźnia jest specyficzna i po prostu wiem, że w ten sposób lepiej ją pobudzałam. Teraz za każdym razem jak przypadkowo zobaczysz ten narysowany znak (tylko nie może być cały czas na widoku, np. wierzch dłoni), musisz wyłączyć się z rzeczywistości, zapomnieć "w 3 sekundy na 30 sekund" o otaczającym Cię świecie. Dotykasz go jakby to było coś nadzwyczajnego, rozluźniasz wzrok tak żeby wszystko lekko się rozpłynęło i zadajesz sobie pytanie "czy to jest sen?" I powoli wybudzasz się z tego stanu, chowasz znak, wracasz do rzeczywistości, zapominasz o tym co zrobiłaś przed chwilą. Robisz to codziennie za każdym razem jak tylko zobaczysz znak.

"moje dłonie" - siadasz rozluźniona, przygarbiona na łóżku, jakbyś zaraz miała zemdleć, nawet usta mogą Ci się otworzyć - pozwalasz im na zwis. To była dla mnie najtrudniejsza próba, bo na początku wybuchałam śmiechem na myśl o sobie w takim stanie W każdym razie sama w pokoju doprowadzasz się do stanu jak po dłuuuugiej i baaaardzo alkoholowej imprezie, jakbyś nie miała mięśni i zblokowanych kości. Wyłączasz się, podnosisz dłonie przed twarz na swobodną odległość, lekko opuszczasz powieki i rozmywasz wzrok, tak żeby nawet mieć lekkiego zeza. Patrzysz cały czas na swoje dłonie i pulsujesz wzrokiem - raz rozmazany, raz wyraźny - przy wyraźnym zaczynasz zadawać sobie cicho pytanie "czy to sen?" Pulsujesz wzrokiem tak kilka razy (żeby przynajmniej ze 3-5 razy zadać sobie pytanie) i wracasz powoli do rzeczywistości.

Podczas osiągania sny świadomego istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że sobaczysz swoje rozmyte dłonie, wyostrzą się nagle i zadasz pytanie "czy to sen?" - wtedy powinnaś osiągnąć cel. Albo zobaczysz narysowany znak na ciele i również zadasz pytanie i możliwe, że osiągniesz LD. To są moje 2 ulubione sposoby. Próbowałam jeszcze

"karanie i wynagradzanie się" - za każdym razem (po śnie) jeśli nie uda Ci się osiągnąć LD, karasz się za porażkę, a jeśli Ci się uda to się nagradzasz. Nie chodzi tu o biczowanie, ranienie cała, czy coś. Tylko np. zimny prysznic jako kara, odmówienie sobie ulubionej słodkości. Natomiast przy nagrodach może to być np. wyjście do zoo, szaleństwo w cukierni, kino, cokolwiek. Chodzi o takie błahostki. Ale tej metody nie lubię, bo mnie zniechęcała tylko.

Pamiętaj jednak, że wszystko zależy od człowieka, od nastawienia, trybu życia, diety, rodzaju snu, etc... więc to co na mnie zadziałało lub nie nie znaczy, że tak właśnie będzie z Tobą. Acha, i nie zdziw się jak osiągniesz LD po czym się od razu wybudzisz przerażona. To normalne W takim momencie ważne jest, żeby nie wracać od razu. To coś nowego dla umysłu, musisz go powoli przyzwyczaić, że częściej będziesz mu takie figle płatać. 5 razy Ci się nie uda pozostać w tym stanie, ale za 6 razem w nim pozostaniesz i osiągniesz głębokie świadome śnienie. Ważne jest też, żeby się nie zniechęcić po pierwszym gwałtownym przebudzeniu. Jak się zniechęcisz, to wrócisz do początku.

Jeszcze jedno Wolfy, nie wolno Ci mówić, że coś nic nie daje, zniechęcasz się w ten sposób nieświadomie. Musisz być pewna, że tego chcesz i dążyć do celu. Pamiętaj tylko, że powiedziałaś już A i jak powiesz B, to nie możesz już wrócić do A... To jest filozofia LD. Jak to zrobisz, Twoje życie zmieni się diametralnie. Wspomniałam też o tym w prezentacji mojej osoby na "poznajmy się"

Ja od roku się uczę. W całym życiu miałam chyba 4 razy LD.

Aha, i ile prawdy jest w tym, że jak się w LD zobaczy drzwi na końcu schodów to po przejściu przechodzi się w OOBE? Mój kolega tak miał i mnie ostrzegał, że ciężko wrócić.

To kolega chyba nie wie co robi. NIGDY podczas LD nie zobaczysz czegoś czego nie chcesz zobaczyć. Mam wrażenie, że jednak nie do końca rozumiesz głęboką istotę LD. Tysiące ludzi MYŚLI że ma LD, ale faktycznie tylko 10 z tego tysiąca przeżyło to FAKTYCZNIE. Nie obraź się, ale raczej nie zadałabyś tego pytania jeśli przeżyłabyś PRAWDZIWE LD. Jak będziesz wytrwała to zrozumiesz moje obiekcje. A OOBE to jest coś całkiem innego i nie można tego łączyć w żaden sposób. Choć faktycznie w jednym Twój kolega ma rację. W tym, że z OOBE trudno jest wrócić. Ja kiedyś miałam taką sytuację (jak zaczęłam się tym interesować kilka lat temu), że "weszłam" w OOBE i zaszłam tak głęboko, że chcąc wrócić zatrzymywała mnie jakaś energia jakbym wdrapywała się po oblanej śliską smołą stromej ścianie - nie mogłam iść do przodu (a raczej cofać się z powrotem), to coś pozwalało mi tylko iść głębiej. Jak dobrze, że nie byłam sama w domu, nocowaliśmy ze znajomymi w schronie, byliśmy na wycieczce wikendowej. Jeden z kolegów usłyszał mój ciężki oddech, podobno moje ciało zachowywało się jak psychopata przypięty do łóżka. Kojarzysz podobne sceny z filmów? Ja tego nie potwierdzę, to już tylko wiem z opowieści, ale jak sobei to wyobrażam, to mnie dreszcze targają. Wybudził mnie przerażony, nie wiedział że ja się zajmuję czymś takim. Myślał, że miałam koszmar. Głupia byłam wtedy i smarkata. Nie zdawałam sobie sprawy z zagrożenia. Kojarzysz np. film "Egzorcyzmy Emily Rose? Takie opętania właśnie biorą się m.in. z niezapanowanego OOBE. Dłuuugo później bałam się do tego wrócić. LD nie stwarza aż takiego zagrożenia. Dużo czytałam o OOBE i ok pół roku temu postanowiłam spróbować jeszcze raz... Teraz się przygotowuję, nie pozwolę kolejny raz poddać się opętaniu.

Nie obrażę się, a nawet podziękuję za wyjaśnienie wątpliwości ;]

Nie ma sprawy te dwa stany umysłu to tematy-rzeki. Można gadać i gadać i końca nie będzie widać. Ja już mam kilkuletnią praktykę, więc jakbyś chciała albo o coś zapytać albo rozwiać wątpliwości - wal śmiało. Jak tylko będę wiedziała, to podpowiem, pomogę. Kiedyś jeszcze czytałam takie fajne czasopismo internetowe... Kurczę, nie pamiętam tytułu Ale poszukam. Jak znajdę to podeślę Ci linka. Dużo tam cennych uwag.

Dobrze, to czekam. A tymczasem idę spać, dobranoc.

Dobranoc Wolfy dziś powinnaś być nastrojona po pogaduchach na ten temat, możesz spróbować

No i poszła no Z kim ja teraz będę dyskutować? Muszę zadbać o nowych użytkowników i porozsyłać linki po ludziskach:)

Jeszcze nie śpię!

Tak tylko oznajmiam i podbijam post, żeby było coś nieprzeczytane, może jednak odrobinka nadziei dla mnie się znajdzie? Kurczę, przegapiłam 20 min temu nowego użytkownika, była Gusia i Fatma a ja płodziłam wiersz zamiast czatować tu na niewinne nowe duszyczki...

A ja już też nie śpię i to od godziny !!!
Ach, te jednorożce !!!!
Szczerze mówiąc nie cierpię tych rogatych, bezczelnych typów, którzy raczą się rodzić raz na 50 pokryć !!
Ale jak się rodzi to oczywiście nie pogardzę

W chwili gdy pisałam te bzdety na świat przyszła malutka, ruda, kochana jednorożka szetlandzka :3

CONGRATULATIONS!!! Ja dziś dopiero wieczorem zacznę z pokryciami. Mój jednoróg to nowy nabytek, był jeszcze niewyuczony. Ale dziś wieczorem będzie już prawie dobrze:) Zobaczymy jak u mnei te "bezczelne typki" zechcą się płodzić i rodzić

Życzę powodzenia
Mój pierwszy jednorożec to też była fryzka, ale zamieniłam ją na szetlandkę z zestawem nyks.

Szczerze mówiąc to wszystkie takie nieoficjalne cele osiągnęłam - teraz marzy mi się mieć jednorożce wszystkich ras.
Może za parę lat to też się spełni.

Dziękuję

I skoro tego chcesz, to aby Ci się udało mieć rożki wszystkich raz! Tylko będziesz musiała sporo zapłacić za kupno... Chyba że wypożyczysz:) Nie patrzyłam w profilu czy masz, (wnioskuję z wcześniejszej wypowiedzi że nie) mogę Ci pożyczyć moją Mystique jak ją wyblupuję i wytrenuję do końca:)

Co do rożka fryzyjczyka to mogę dostać w każdej chwili, jeśli będę chciała - moja przyjaciółka hoduje.
Aktualnie mam 4 klacze szetlandzkie więc myślę, że coś mi się niebawem urodzi. Albo jedną sobie zamienię na coś.
Najlepiej na achał - tekińską - Śliczne są

Tak, piękne są tekińce, tylko mało ludzi je hoduje. Szkoda. Ja chcę kupić, jednego kupiłam ale jeszcze i mam zamiar rozpocząś hodowlę obok fryzów:)

Brawo Dziewczyny, i o to chodzi. To Forum jest dla użytkowników, nie odwrotnie, to nie Howrse, pomagajmy sobie wzajemnie jak możemy. Nikt nie jest wszechwiedzący czy wszechmocny, a razem mozna wiele zdziałać.

Dobra, teraz to ja tylko jestem i Furcia chyba

No teraz jesteśmy same Wczoraj mi uciekłaś piulkać i do 3 w nocy nie wiedziałam co ze sobą zrobić...

Bo wolno mi tylko do 22 na kompie siedzieć ;p

A teraz Ty sobie poszłaś! *foch*

Nie no jestem! czekaj, piszę Ci posta. Coś mi wywaliło stronkę i muszę jeszcze raz

znalazłam Ci dwie stronki warte uwagi, przydatne informacje piszą

mózg - info
umysł - "Pzebudzenie"

tylko musisz sobie poszukać co chcesz czytać, nie podałam tu konkretnych stron. Pisałam Ci, że każdy umysł jest inny i trzeba inaczej go potraktować, żeby sobie podporządkować

Ah, bo byłaś chwilę niezalogowana.

Jestem, jestem, nie bój się Wkręciłam się w to forum, więc pewnie dużo będę tu siedzieć. Kiedyś marzyłam, żeby zostać Moderatorem jakiegoś forum, może kiedyś

Marzenia

ok, dzięki za te stronki.

zabrzmiało to dość ironicznie... warto marzyć bo marzenia jednak czasem się spełniają. Ja kiedyś pisałam duo wierszy. Smutnych, o śmierci, cierpieniu, samotności. Marzyłam, żeby kiedyś ktoś napisał do nich muzykę. Nie wiem, czy ktokolwiek wchodził w link z mojego podpisu, ale Bartley (Bartek) mój przyjaciel tworzy muzykę. Zbliżyliśmy się do siebie stosunkowo niedawno bo ok 3 tyg temu na piwie w sobotę. Otworzyliśmy się przed sobą, obnażyliśmy wręcz swoje dusze i serca. Dużo sobie powiedzieliśmy. On teraz ma poważne rozterki, ciężko mu jest. To co jest w stopce stworzył jak było dobrze. Teraz tworzy smutne utwory. Ostatnio powiedziałam mu, że piszę wiersze i pokazałam mu kilka. Płakał jak je zobaczył... Powiedział, że mi nie daruje dopóki nie pokażę mu wszystkich. Chce do nich napisać muzykę. I właśnie to robi W ten sposób spełnia moje marzenie Więc warto w nie wierzyć, bo czasem się spełniają

Fajnie mieć jakieś marzenie, które się spełnia...

ważne jest, żeby wierzyć w te marzenia i dążyć do ich spełnienia. Życzę Ci aby i Twoje kiedyś się spełniły. Napewno na to zasługujesz